ഇരുണ്ട ഗുഹയില്‍
എന്നെക്കിടത്തി
പൂവെറിയുമ്പോള്‍
കരയാതെ നിന്നെന്റെയച്ഛന്‍
ഞാനപ്പോഴും
എന്റെ പ്രണയത്തെ തിരഞ്ഞു
കണ്ടില്ല
അവളൊരു അക്ഷരത്തെറ്റുള്ള
കവിതയായിരുന്നു
പടവുകള്‍ കയറാനാകാത്തവിധം
അവളുടെ കാലുകള്‍
ബന്ധിച്ചിരുന്നതിനാലാകാം
അവള്‍
വരാതിരുന്നത്
വര്‍ഷങ്ങള്‍
കൊഴിഞ്ഞുപോയതും
ഞാനിന്നൊരു കരിയിലക്കാട്ടില്‍
തനിച്ചായി
ഒടുവില്‍
ഞാനുറങ്ങുന്ന മണ്ണ്
വാരിക്കോരി
കൊണ്ടുപോയപ്പോള്‍
എന്നെ നഗ്‌നമാക്കിയ
മണ്ണുമാന്തിയ്ക്കരുകില്‍
അച്ഛനിരുന്നു കരയുന്നു.
---------------------------
© vishnu pakalkkuri
ശ്രദ്ധിക്കുക
------------------
ലേഖകന്റെ അനുവാദം കൂടാതെ ഇ-ദളം ഓണ്‍ലൈനില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചന മറ്റെവിടെയെങ്കിലും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയോ, മറ്റാരുടെയെങ്കിലും പേരില്‍ രചനയോ, രചനയുടെ വരികള്‍ ഓര്‍ഡര്‍ മാറ്റി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നവര്‍ക്കെതിരെ നിയമനടപടികള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നതായിരിക്കും.
ഇ-ദളം ഓണ്‍ലൈനില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചനകളുടെ ആശയവും രചനയുടെ പൂര്‍ണ്ണ ഉത്തരവാദിത്വവും എഴുതിയ ആള്‍ക്ക് തന്നെയാണ്.
ഇ-ദളം ഓണ്‍ലൈനില്‍ രചനകള്‍ക്ക് താഴെ രേഖപ്പെടുത്തുന്ന കമന്റുകള്‍ ഇന്ത്യന്‍ സൈബര്‍ നിയമത്തിന് വിരുദ്ധമായാല്‍ അതിന്മേലുള്ള നിയമനടപടികള്‍ നേരിടേണ്ടത് അത്തരം കമന്റുകള്‍ ഇടുന്നവര്‍ മാത്രമായിരിക്കും.
അഡ്വ.മനുമോഹന്‍ ചാരുംമൂട്
ലീഗല്‍ അഡൈ്വസര്‍, ഇ-ദളം ഓണ്‍ലൈന്‍
2 Comments
നല്ലെഴുത്ത്
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട് 🌹
ReplyDelete