വേനല്‍ | കവിത | സ്വാതി സുഭാഷ്

അര്‍ക്കന്റെ താപത്താല്‍ 
കത്തിജ്വലിക്കുന്നു ഭൂമി 
വേനലിന്‍ അറുതിയില്‍ 
വറ്റിവരളുന്നു ഭൂമി 
എരിയുന്ന ഭൂമിയില്‍ 
പരതുന്നു മാനുഷന്‍ 
ദാഹജലത്തിനായി എവിടെയെങ്ങും.....
എവിടെ.......
തണല്‍ മരച്ചോടുകള്‍ 
കളകളം ഒഴുകുന്ന കുഞ്ഞരുവികള്‍ 
കാടും പുഴകളും 
മണ്ണും മലയും 
കാണാമറയത്തെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രമായി......
പ്രളയവും.... ഈ കൊടും വേനലും 
മാനവന്‍ പ്രകൃതിക്കുമേല്‍ 

ചെയ്യുന്ന ക്രൂരതക്കുള്ള 
മറുപടിയോ?