നമുക്ക് ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല
എല്ലാത്തിനെയും നാം
അടുക്കിപ്പെറുക്കുകയാണ്
മൗനത്തിന്റെ കൂട്ടിലേക്ക്,
മറവിയുടെ വഴിയരുകിലേക്ക്,
കാഴ്ചയുടെ കണ്പീലികളില്,
കാലമര്ന്ന ഇടവഴികളിലേക്ക്,
കണ്ണീരിന്റെ ഉപ്പളങ്ങളില്,
നെഞ്ചില് ചേക്കേറിയ
ഓര്മ്മക്കൂടുകളായി,
ശബ്ദമില്ലാത്ത അസംഖ്യം
വാക്കുകളായി,
കഴിയുന്ന ഒരോ നിമിഷത്തേയും
നാം സൂക്ഷിച്ചു വെക്കുകയാണ്.
ഇലകള് കരിയിലകളാകേണ്ടി വരുന്നു,
അടുക്കി വെക്കുവാന്...
കാറ്റിന്റെ ചുംബനത്തില് നിന്നൊഴിഞ്ഞു നിന്റെയും-
കൊഴിയാതെന്റെയും യൗവ്വനയിലകള്...
1 Comments
ഇഷ്ടമായി
ReplyDelete