എന്റെ വിദ്യാലയവും.... സൗഹൃദങ്ങളും... | അനിത റെജികുമാർ /കവിത

Anitha Rejikumar

ഓരോ തവണയും വന്നു പോകുമ്പോൾ
ഇന്നുമോർക്കുന്നു, ഞാനീ വാകമരച്ചോട്ടിലെത്തുമ്പോൾ.....
കുറുമ്പിന്റെ ജനാലകൾ വിജനവാരാന്തകൾ....
അവിടെ ഞാൻ എന്നെയും കണ്ടു....
കൈകോർത്തു പിടിച്ചുനടന്നൊരാ സൗഹൃദങ്ങൾ.....
നുള്ളിയും തല്ലിയും പിണങ്ങി
മുഖം തിരിച്ചിരുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾ....
മഴവെള്ളം തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചാ- പട്ടുപാവാട
നനച്ച സൗഹൃദങ്ങൾ...
കുപ്പിവളകിലുക്കത്തിനിടയിൽ
പൊട്ടിച്ചിരിപ്പിച്ച സൗഹൃദങ്ങൾ...
പൊതിച്ചോറ് പങ്കുവെച്ചാ സൗഹൃദങ്ങൾ...
എല്ലാമെന്നുമെൻ മനസ്സിൽ നൊമ്പരങ്ങളായിരുന്നു...
ജീവിതകാലചക്രരഥ-
വേഗതയിൽ മറഞ്ഞൊരാ-
നല്ല സൗഹൃദങ്ങൾ...

ഒരു മൺകുടുക്ക നിറയെ
സൂക്ഷിച്ചുവെയ്ക്കാം...
നമുക്കാ പഴയകാല സൗഹൃദങ്ങളെ....
കാലമാം വറുതികാലത്തേക്കു
സൂക്ഷിച്ചു വെയ്ക്കാം നമുക്കവ....

സ്വാർത്ഥമാം തിരക്കുകളിൽ മുങ്ങിപോയവർക്കു
ഇരുന്നു കേൾക്കുവനെവിടെയോ നേരം?
പാതി വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ച സത്യങ്ങളൊക്കെയും
സ്വരുക്കൂട്ടി വെയ്ക്കാം... നമുക്കീ കുടുക്കയിൽ....

വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ നീണ്ട വിരസതയിൽ..
നാം തനിച്ചാകുമ്പോൾ
മൺകുടുക്ക എറിഞ്ഞുടച്ചു
പെറുക്കിയെടുക്കാം നമുക്കവഒന്നൊന്നായി....

അനിത റെജികുമാർ
___________________________________________