പൊയ്പ്പോയപകലിനെ ചുംബിച്ചുറക്കാന്‍ രാവിന്റെ തേരിറങ്ങി
ആഴിയുടെ മടിയില്‍ തലചായ്ച്ചുറങ്ങാന്‍ അര്‍ക്കനും പോയി..
എനിക്കിനികൂട്ടിനു രാവിന്റെ മൂടുപടം മാത്രം...
എനിക്കു.....
എന്റെ മൗനത്തിന്‍ കൂട്ടില്‍ ചേക്കേറാന്‍ നേരമായി
ഓര്‍മയുടെ തലയിണയില്‍ ഞാന്‍ മുഖം ചേര്‍ത്തു...
മിന്നിമറയുന്ന മുഖങ്ങളില്‍ അപരിചിതത്വം മാത്രം...
പ്രതീക്ഷകളെ ഞാനൊരു പട്ടമായി പറത്തിവിട്ടു...
ദിക്കറിയാതെ അത് പറന്നുകൊണ്ടിരുന്നു....
നിശീഥിനിയുടെ നിശബ്ദതയില്‍ എന്റെ ഓര്‍മകള്‍ക്ക് താളം പകരാന്‍ ചീവീടുകളുടെ ചിലമ്പല്‍.... മാത്രം
രാവൊരുപാടായി....
ഇന്ന്.... സ്വപ്നങ്ങള്‍ താരാട്ടുപടിയുറക്കാന്‍ വൈകുന്നു...
ഇപ്പോള്‍....
എന്റെ ചുറ്റും അട്ടഹാസങ്ങള്‍ ഇല്ല...
നേര്‍ത്ത തേങ്ങലുകള്‍ ഇല്ല....
നഷ്ടബോധത്തിന്റെ നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ ഇല്ല...
ചുറ്റും നിസ്സഹായമാം ആലസ്യത്തിന്റെ നേര്‍ത്ത നിശ്വാസങ്ങള്‍ മാത്രം...
ഏതോ ഉള്‍ചിന്തയില്‍ ! ഞാന്‍
ഉണര്‍നീടവേ...
ഈ ലോകം കാണാന്‍ എനിക്കു കൊതിയായ്
ആരവങ്ങള്‍ക്കായി കാതുകളും ഉണര്‍ന്നു
ഈ പ്രകൃതിതന്‍ ഗെന്ധം ശ്വസിക്കാന്‍ ആവേശമായി.....
ദ്രുതഗതിയില്‍ ഞാന്‍ യേറ്റിടുമ്പോള്‍... വലംകാലിലൊരു തണുത്ത സ്പര്ശനത്തിന്‍ വേദന
വലംകാലിലെ ഇരുമ്പിന്റെ ബന്ധനം...
എന്റെ പ്രതീക്ഷകള്‍ക്ക് തടസ്സമായി....
ശാപം കിട്ടിയ ഈ ജന്മത്തെ ശപിച്ചിടാനാവാതെ
ഞാന്‍ മൂകമായി കേഴുമ്പോള്‍...
നാളെ നല്ലൊരു പുലര്‍വെളിച്ചതിനായി ഞാനെന്റെ...
മിഴികള്‍ കൂമ്പിടവേ.....
വീണ്ടും.........
എന്റെ പ്രതീക്ഷയുടെ പട്ടം പറന്നുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു....
______________________________
3 Comments
Good congratulation
ReplyDeleteGood rendering
ReplyDeleteകമന്റ് ഇടുന്നവർ തങ്ങളുടെ പേര് കൂടി Add ചെയ്യാൻ മറക്കരുത്.
ReplyDelete